Vintage maximalism – definicja i charakterystyka stylu

Vintage maximalism to nurt w aranżacji wnętrz, który stawia na obfitość elementów i odważne łączenie różnych estetyk. Kluczową rolę odgrywają tu meble i dodatki z przeszłości, zestawiane ze współczesnymi akcentami. W przeciwieństwie do minimalizmu, gdzie króluje zasada „mniej znaczy więcej”, w vintage maximalism liczy się bogactwo, warstwowość i wielowymiarowość. Styl ten zakłada swobodę w dekorowaniu przestrzeni, brak ograniczeń i wyrażanie indywidualności poprzez przedmioty z historią.

Ten trend nakazuje odrzucić wszelkie obawy przed chaosem eklektyzmu. Zwolennicy oszczędnego tylu skandynawskiego z pewnością mogą przeżyć szok. Maksymalizm operuje bowiem całą paletą kolorów i faktur i nie toleruje półśrodków. Jak sama nazwa wskazuje, wszystkie możliwe aspekty ubioru i wystroju wnętrz pociąga do ekstremum.

Skąd wziął się trend vintage maximalism

Korzenie vintage maximalism sięgają estetyki końca XIX wieku, kiedy we wnętrzach dominowały ciężkie tkaniny, zdobione meble i liczne dekoracje. Współczesny powrót do tego trendu jest odpowiedzią na przesyt minimalizmem i neutralnością, które przez lata dominowały w projektowaniu. Wpływ na jego popularyzację miały media społecznościowe, gdzie coraz częściej pokazywane są wnętrza pełne kolorów i charakteru. Trend ten czerpie także z filozofii „more is more”, znanej z kultury anglosaskiej i nurtów artystycznych, które celebrują przepych oraz różnorodność.

Vintage maximalism we wnętrzach – przykłady i inspiracje

W praktyce vintage maximalism oznacza umiejętne zestawienie przedmiotów z różnych epok. W jednym pokoju mogą spotkać się welurowa sofa z lat 70., lampa art déco i wzorzyste tapety w stylu retro. Charakterystyczne są intensywne kolory: burgund, butelkowa zieleń, granat czy musztardowa żółć. Ważnym elementem są także dodatki. Pojawiają się perskie dywany, obrazy w zdobionych ramach, ceramika i kolekcje kolorowych książek. Styl ten pozwala również na wprowadzanie osobistych pamiątek, które nadają wnętrzu unikatowego charakteru. Zdjęcia w bogato zdobionych ramach, ozdoby i obrazy zbierane w tracie zagranicznych podróży, przepych mebelków zdobytych na pchlim targu. To wszystko może wejść w skład wnętrza vintage.

Vintage maximalism moda i dodatki

Vintage maximalism nie ogranicza się jedynie do aranżacji wnętrz. Coraz częściej pojawia się również w modzie, gdzie łączenie różnych faktur, wzorów i epok tworzy efekt barwnej, warstwowej stylizacji. Przykładem może być zestawienie aksamitnej marynarki w stylu lat 80. z jedwabną apaszką z lat 60. oraz współczesnymi butami sportowymi. W dodatkach dominują masywne naszyjniki, broszki, kapelusze i torebki vintage, które nadają stylizacji unikatowego charakteru. Póki co, styl ten obecny jest jednak głównie na wybiegach podczas pokazów mody. Jego barwny i ekspresyjny do granic możliwości charakter raczej nie pasuje do codziennego biurowego dress code’u.

Dlaczego to przyciąga uwagę?

Styl vintage maximalism odpowiada na potrzebę indywidualizmu i personalizacji przestrzeni oraz ubioru. W świecie, gdzie wiele rzeczy staje się zunifikowanych, trend ten pozwala na wyrażenie własnej historii i estetyki poprzez otoczenie. Bogactwo przedmiotów tworzy atmosferę ciepła i przytulności, a jednocześnie daje poczucie życia w przestrzeni pełnej znaczeń.

Dla wielu osób to także ekologiczny wybór, ponieważ wykorzystuje się meble i dodatki z drugiej ręki, nadając im nowe życie. Ekologia to prawdopodobnie najważniejszy czynnik w kształtowaniu się obecnych trendów. Coraz częściej dostrzegamy zjawisko greenwashingu i nie wiemy już, której firmie deklarującej bycie eko zaufać. Coraz więcej ludzi decyduje się zatem nie kupować nic nowego. Zbierają używane tekstylia i meble, po czym tworzą z nich bogatą, nieoczywistą i wręcz szaloną mieszankę. Nic dziwnego, że użytkownicy mediów społecznościowych to kochają.

Vintage maxinalism – co to jest? – Podsumowanie

Vintage maximalism to styl, który celebruje różnorodność, historię i osobisty charakter przestrzeni. Wnętrza i stylizacje w tym nurcie opierają się na odważnym łączeniu epok, wzorów i kolorów. Często jego bogactwo jest paradoksalnie całkiem tanie. Większość przedmiotów zdobywa się bowiem z drugiej ręki. Jeśli cenimy otoczenie niepowtarzalne oraz pełne energii i nie chcemy podporządkowywać się jednolitym schematom, to jest to styl dla nas.