Agroterroryzm definicja

Wyniki badania DEAMTEL, które przeprowadzono nad procesami produkcji przez chińskich naukowców, jako jeden z głównych motywatorów traceability wskazują potrzebę przeciwdziałania agroterroryzmowi. Identyfikowalność produktu przejawia sporą efektywność względem szybkiego eliminowania zagrożeń biologicznych, a więc zwiększa szansę na minimalizację zgubnych skutków agroterroryzmu. Wśród czytelników wspomnianej publikacji może pojawić się pytanie „czym jest agroterroryzm, definicja agroterroryzmu”? To termin nadal stosunkowo mało znany, warto więc na początek przybliżyć jego znaczenie.

Agroterroryzm definicja

Artykuł Mariana Żubera pt. Agroterroryzm – zagrożenie sektora rolniczego wskazuje na ingerencję w rolnictwo jako najbardziej niebezpieczną wśród znanych rodzajów broni masowego rażenia. Ma ona największy możliwy zasięg przy minimalnych koniecznych nakładach finansowych i nie stwarza większych trudności technicznych dla sprawców. Agroterroryzm, choć obecny jest już od początków XX wieku, nadal pozostaje zjawiskiem rzadko rozpoznawanym i jeszcze rzadziej nazywanym po imieniu, a jednak znaczenie tego typu działań na gospodarkę jest ogromne. Identyfikuje się je przede wszystkim jako ataki biologiczne wymierzone w uprawy oraz żywy inwentarz. Terroryści mają do dyspozycji narzędzia w postaci bakterii, grzybów lub innych mikroorganizmów chorobotwórczych charakteryzujących się wysokim stopniem zakaźności oraz długim okresem żywotności w glebie, wodzie itp. Najbardziej znane ataki odbywały się przy użyciu Bacillus antracis czyli wąglika, pryszczycy, Puccinia graminis triciti (rdza pszenicy) oraz pałeczek salmonelli.

Historia i skutki agroterroryzmu

Największe nasilenie badań nad bronią biologiczną tego typu występowało podczas I i II wojny światowej oraz w trakcie zimnej wojny. Wśród państw, o których finansowaniu badań wiemy, przodują Stany Zjednoczone, Niemcy oraz Związek Radziecki. Od 1915 do 2000 roku przeprowadzono 19 udowodnionych ataków na uprawy lub zwierzęta. Obecnie to coraz częściej stosowana metoda prowadzenia wojny gospodarczej. Podejmują ją nie tylko organizacje terrorystyczne, ale również rządy państw, grupy producentów oraz wielkie korporacje. Jakich skutków może oczekiwać jednostka lub organizacja podejmująca się takich działań?

Agroterroryzm powoduje:

• Bezpośrednie straty finansowe wśród producentów żywności
• Dezorganizację polityczną i społeczną
• Destabilizację rynku, wzrost cen, liczne bankructwa
• Znaczne uzależnienie danego sektora rynku od dóbr importowanych
• Pośrednie straty finansowe będące skutkiem koniecznych działań zapobiegawczych (ograniczenie rozprzestrzeniania się chorób poprzez profilaktyczny ubój, niszczenie plonów)
• Strach i dezorientację wśród obywateli
• Ograniczenie zysku z handlu zagranicznego
• Spadek społecznego zaufania dla jednostek rządzących

Dlaczego wzrasta „popularność” agroterroryzmu?

Agroterroryzm pozwala na wywoływanie strat na dużą skalę przy stosunkowo niskich nakładach pieniężnych. Skutki ataku następują z pewnym opóźnieniem, nie zawsze możliwym do dokładnego obliczenia, zatem sprawca pozostaje nieuchwytny. Potencjalne cele terrorystów rolniczych są również o wiele słabiej chronione niż jak to jest w przypadku dużych skupisk ludzkich (lotniska, stacje, centra handlowe). Uprawy lub hodowle zazwyczaj posiadają minimalne zabezpieczenia, przede wszystkim ze względu na niską świadomość rolników na temat potencjalnych zagrożeń. Atak agroterrorystyczny można łatwo przeprowadzić na duże odległości, tworząc wiele ognisk poprzez zakażenie dóbr transportowanych do danego kraju – agresor może zatem skutecznie i w bezpieczny dla siebie sposób zaszkodzić danej gospodarce.

Przemoc wymierzona bezpośrednio w ludność cywilną budzi o wiele większy sprzeciw i potępienie, co może zniechęcić do podejmowania podobnych działań. Gdy jednak atak terrorystyczny bezpośrednio dotyka jedynie rośliny lub zwierzęta, obciążenie moralne jest pozornie mniejsze. To oczywiście błędny punkt widzenia, gdyż szkody wywoływane przez agroterroryzm są bardzo rozległe, choć niewidoczne natychmiastowo. Pomimo faktu iż istnieje spora ilość niebezpiecznych chorób odzwierzęcych oraz zatruć, a straty w uprawach i hodowli grożą klęską głodu, udział w atakach mają osoby nie tylko z kręgów radykalnych fundamentalistów.
Przedstawione powyżej niebezpieczeństwa związane z agroterroryzmem znamy są już od kilku dziesięcioleci. Zapewne nie zaprzestano badań nad nową bronią biologiczną i większość rządów jest relatywnie doinformowana o potencjalnym zagrożeniu. Inaczej sprawa wygląda w przypadku cybertnetycznej odmiany tego typu działalności. To zjawisko stosunkowo nowe i tak samo trudne do opanowania jak wszystkie ataki hakerskie.

Cybernetyczny agroterroryzm definicja

To działania wymierzone przeciw gospodarce żywnościowej danego państwa lub organizacji, które nie wykorzystują szkodliwych mikroorganizmów ani broni biologicznej. Zamiast tego przełamują zabezpieczenia systemów wykorzystywanych przez rolników, wszędzie tam, gdzie produkcja została wysoce zautomatyzowana. Mając kontrolę nad maszynami obecnymi w procesie uprawy, atakujący może w łatwy sposób zakłócić produkcję, poprzez całkowite zatrzymanie pracy lub poprzez zmianę zadanych parametrów. Wystarczy kilka drobnych modyfikacji, by zniszczyć uprawę nieodpowiednią pielęgnacją, nawodnieniem lub warunkami klimatycznymi. Cyberterroryzm w rolnictwie bywa jeszcze trudniejszy do wykrycia jako działanie „od wewnątrz”. Ani pracownicy, ani pracodawca nie mają pewności, czy starty wynikają z zastosowania nieodpowiednich metod uprawy, wadliwości półproduktów (np. ziaren, sadzonek), błędu ludzkiego czy złych ustawień w systemie. Atak hakerski zwykle brany jest pod uwagę jako ostatni, a to znacznie utrudnia wykrycie sprawcy. Niestety, właściciele upraw i żywego inwentarza zwykle dowidują się, czym jest agroterroryzm cybernetyczny dopiero wtedy, gdy padną jego ofiarą.

Przypadki agroterroryzmu cybernetycznego wskazują na naglącą potrzebę wprowadzenia silniejszych zabezpieczeń systemów obecnych podczas produkcji. Metody prowadzenia wojny gospodarczej przenosi się coraz częściej na pole cybernetyki. To dlatego że firmy inwestujące w automatyzację z pominięciem finansowania zabezpieczeń stają się w tej kwestii łatwym celem. Tu pojawia się jednak trudność techniczna: jak sprawować kontrolę nad procesem produkcji online bez obaw o przechwycenie danych lub przejęcie sterowania przez osoby spoza przedsiębiorstwa?

Systemy informatyczne przeciw agroterroryzmowi

Należy wdrożyć w firmie system traceability czyli identyfikowalności produktu, którego praca odbywać się będzie online, a stały dostęp pracowników i maszyn do internetu umożliwi systematyczne wprowadzanie wszelkich zmian. Dodatkowo, taki system wymaga bezpiecznej metody przechowywania danych, na przykład w prywatnej, odpowiednio chronionej chmurze. Czy to duże wymagania? Wobec niebezpieczeństwa ataków agroterrorystycznych zdolnych zniszczyć nie tylko firmę ale również zdestabilizować rynek, są to minimalne środki zaradcze. Poprzez wdrożenie traceability wzrasta odporność danego przedsiębiorcy na potencjalne ataki agroterrorystyczne. Ogranicza się też ewentualne skutki w postaci ilości wycofywanego towaru. Specjaliści IT od takich systemów dokładają również wszelkich starań, by wprowadzane rozwiązanie było możliwie jak najbardziej dopasowane do potrzeb firmy oraz specyfiki realizowanych w niej zadań. Dodatkowo, w niektórych firmach istnieje możliwość rozszerzenia traceability na pozostałych członków łańcucha produkcji. Na przyklad na spedytorów, producentów półproduktów itp., Dzięki temu łatwiej reagować w razie wykrycia nieprawidłowości, a wszelkie niebezpieczeństwa niweluje się już w zalążku.

Agroterroryzm definicja – podatność rolnictwa

Ataki hakerskie dotyczą oczywiście wielu innych gałęzi gospodarki i mogą pojawić się wszędzie, gdzie do produkcji włącza się systemy informatyczne. Rolnictwo wykazuje jednak szczególną podatność na ataki, gdyż od niego zależny jest bezpośrednio dobrobyt społeczeństwa i to rolnictwo gwarantuje zaspokojenie podstawowych potrzeb ludności. Zautomatyzowana produkcja stanowi łatwy cel hakerów, gdyż drobna zmiana potrafi ponieść za sobą rozległe straty. Właśnie dlatego obowiązkiem każdego większego producenta działającego w branży rolniczej powinno być zadbanie o odpowiedni poziom zabezpieczeń. Traceability to w tym przypadku jedna ze skuteczniejszy metod profilaktyki. Kontrola nad procesem produkcji i jakością stanowi również wartość dodaną.

Źródła dla artykułu agroterroryzm definicja:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2214317318303433#!
https://www.gov.pl/web/rolnictwo/o-agroterroryzmie-z-ekspertami-fbi
https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/1144/Katastrofy%202006-2.pdf?sequence=1&isAllowed=y